تبار گرایی!
مطلبی را در یکی از رسانه های رسمی خواندم علی رغم این که نوشته های بنده بیشتر در رابطه با طبیعت و نکات اخلاقی و اجتماعی می باشد و کمتر وارد چنین مقولاتی می شوم لیکن به عنوان یک معضل اجتماعی حیفم آمد آن را بازیابی و منتشر ننمایم و این از اشکالات جامعه ما و بعضی از جوامع دیگر می باشد و ویژه امروز و دیروز و فردای جوامع این چنینی نیست که درد همیشگی بوده و اگر اصلاح نشود همچنان ادامه دارد و یکی از علل کندی کار و از عوامل عدم پیشرفت مناسب درچنین کشورهایی سوای این که دارای هر گونه عقاید و دین ومذهبی باشندچنین وضعیتی در بعضی از ادارات و سازمان ها و حتی شرکت های خصوصی آنها حاکم است .( تبار گرایی،به جای شایسته سالاری)
"با عجله وارد اداره شد و داشت از پله‌ها بالا می‌رفت که نگهبان پرسید؛ آقا کجا تشریف می‌برید؟ ارباب رجوع با پوزش از اینکه تشریفات و روال جاری را رعایت نکرده است گفت؛ با جناب آقای شیرازی، رئیس اداره، کار واجب و مهمی دارم. نگهبان گفت؛ متاسفانه پدر آقای شیرازی به رحمت خدا رفته و ایشان امروز تشریف نمی‌آورند. ارباب رجوع، چهره غمزده‌ای گرفت و گفت خدا رحمتشان کند. آقای اکبری معاون اداری ایشان هم می‌تواند کارم را انجام بدهد. نگهبان گفت، ایشان هم عمویشان فوت کرده است. ارباب رجوع حمد و سوره‌ای هم نثار روح عموی معاون اداری کرد و پرسید؛ آقای بهرامی که تشریف دارند، قائم‌مقام آقای رئیس را می‌گویم، خدمت ایشان می‌رسم. نگهبان سری به تاسف تکان داد و گفت دایی آقای بهرامی هم دارفانی را وداع گفته و ایشان برای تشییع جنازه آن مرحوم رفته‌اند. ارباب رجوع که نمی‌دانست برای بدشانسی خودش متاسف باشد یا برای بلای ناگهانی که بر اهل آن اداره نازل شده است گفت؛ خُب چاره‌ای نیست، مدارکم را به خانم یاوری مسئول دبیرخانه می‌دهم که ثبت کنند و معلوم باشد در مهلت مقرر مراجعه کرده‌ام و خودم فردا خدمت می‌رسم. نگهبان گفت برادر خانم یاوری هم دارفانی را وداع گفته است و ایشان هم حضور ندارند! ارباب رجوع در حالی که راه افتاده بود از اداره خارج شود چشمش به یک آگهی تسلیت افتاد که با روبان سیاه به دیوار نصب شده بود. آگهی فوت پدر آقای شیرازی، رئیس اداره بود. با تعجب از نگهبان پرسید؛ چرا برای بقیه درگذشتگان آگهی تسلیت نزده‌اید؟! آنها هم از بستگان نزدیک مدیران همین اداره بوده‌اند و نباید تبعیض قائل می‌شدید! و نگهبان در حالی که لبخند معنی‌داری به گوشه لبش چسبیده بود گفت؛ یک نفر بیشتر فوت نکرده، فقط همان پدر آقای شیرازی رئیس اداره به رحمت خدا رفته است ولی چون همه مدیران از اقوام نزدیک ایشان هستند، آن مرحوم، عمو و دایی و برادر و. بقیه مدیران هم بوده است!"
البته منظور نویسنده به عنوان یک منتقد جدی دولت بیشتر، ادارات و سازمانهای دولتی بوده است. حال شاید برای بعضی ها سؤال پیش آید که بعله این وضعیت کشور ماست! نا گفنه نماند مطالبی که آمد مثالی است و کلی نیست و به این داغی نمی باشد ولی کمش هم زیاد است. و ویژه کشور ما هم نیست حال سؤالی دیگر اگر ما به جای وزیر ، وکیل و مدیران بودیم با این پدیده غلط چگونه رفتار می کردیم؟ آنها هم روزی شبیه ما بوده اند لیکن حب نفس و جاه و مقام و تبار گرایی مرسوم، مانع وظایف قانونی شان شده است!.
آقای ,ایشان ,نگهبان ,ارباب ,رجوع ,گفت؛ ,ارباب رجوع ,تبار گرایی ,وداع گفته ,خانم یاوری ,آگهی تسلیت منبع
درباره این سایت